< = skok z powrotem | = > [Monografia [1/5]] < = | = > [Monografia [1/5] (w rozdziałach)] < =
(Brązowe linki prowadzą do strony na forum, niebieskie linki prowadzą do wersji html na niniejszej stronie, a zielone linki prowadzą do stron zewnętrznych).
STRESZCZENIE monografii 1 z serii [1/5] ”Zaawansowane urządzenia magnetyczne”
Dotychczas nasza cywilizacja wdrożyła do stosowania trzy zupełnie odmienne systemy urządzeń latających. Są to: (1) balony i sterowce - czyli urządzenia lżejsze od powietrza których działanie opiera się na zasadzie formowania wyporu aerostatycznego, (2) samoloty - czyli wehikuły latające których zasada działania wykorzystuje siłe nośną formowaną poprzez dynamiczne oddziaływania strumienia powietrza z powiechnią ich skrzydeł, oraz (3) rakiety - czyli urządzenia które dokonują lotu wyłącznie poprzez wykorzystywanie siły odrzutu. Z urządzeń tych tylko rakiety są w stanie poruszać się w trzech najważniejszych ośrodkach, tj. przestrzeni kosmicznej, powietrzu i wodzie.
Jakiś czas temu opracowany jednak został szczególny odpowiednik "Tablicy Mendelejewa", który zamiast pierwiastków chemicznych dotyczy urządzeń napędowych. Nazywany jest on "Tablicą Cykliczności", zaś jego omówienie zawarto w rozdziale B niniejszej monografii. Informuje on, że wkrótce na Ziemi opracowany zostanie jeszcze jeden rodzaj urządzeń napędowych, których zasada działania oparta będzie na wzajemnym odpychaniu i przyciąganiu się dwóch układów pól magnetycznych. Jednym z tych układów są pola naturalnie istniejące w naszym otoczeniu, a więc ziemskie pole magnetyczne, słoneczne pole magnetyczne, oraz galaktyczne pole magnetyczne. Natomiast drugi z tych wzajemnie odpychających się systemów pól wytwarzany będzie przez owe urządzenia napędowe. W ten sposób powstaną na Ziemi zupełne nowe napędy, które będą w stanie bezgłośnie przemieszczać się w dowolnym ośrodku, a więc w próżni kosmicznej, powietrzu, wodzie, a nawet w skałach i ośrodkach stałych. Już wkrótce zbudowane powinny zostać co najmniej trzy rodzaje owych nowych napędów magnetycznych. Będą to: (1) podstawowy wehikuł nazywany dyskoidalnym magnokraftem, (2) wehikuł czteropędnikowy, oraz (3) magnetyczny napęd osobisty.
Działanie wszystkich tych nowych wehikułów latających z napędem magnetycznym, oparte będzie na wykorzystaniu nieznanego dotychczas urządzenia napędowego jakie miałem honor osobiście wynaleźć. Nazwałem je "komorą oscylacyjną" i opisałem w rozdziale F. Czym więc będzie owa "komora oscylacyjna"? Wyobraźmy sobie kryształową kostkę stanowiącą nowe urządzenie do produkcji super-silnego pola magnetycznego.
Wyglądałaby ona jak idealnie ukształtowany kryształ jakiegoś przeźroczystego minerału, lub jak sześcian wyszlifowany ze szkła i ukazujący swe wnętrze poprzez przeźroczyste ścianki. Przy wielkości nie większej od poręcznej kostki Rubika, wytwarzałaby ona pole setki tysięcy razy przewyższające pola produkowane dotychczas na Ziemi, włączając w to pola najsilniejszych współczesnych dźwigów magnetycznych czy najpotężniejszych elektromagnesów w laboratoriach naukowych. Gdybyśmy kostkę taką wzięli do ręki, wykazywałaby ona zdumiewające własności. Przykładowo mimo swych niewielkich rozmiarów byłaby ona niezwykle "ciężka" i przy jej przesterowaniu na pełny wydatek magnetyczny nawet najsilniejszy atleta nie byłby w stanie jej udźwignąć. Jej "ciężar" wynikałby z faktu, iż wytwarzane przez nią potężne pole magnetyczne powodowałoby jej przyciąganie w kierunku Ziemi i przez to do jej rzeczywistego ciężaru dodawałaby się
wytworzona w ten sposób siła jej oddziaływań magnetycznych z polem ziemskim. Byłaby ona też oporna na nasze próby obracania i podobnie jak igła magnetyczna zawsze starałaby się zwrócić w tym samym kierunku. Gdybyśmy jednak zdołali ją obrócić w położenie dokładnie odwrotne do tego jakie sama starałaby się przyjmować, wtedy ku naszemu zdumieniu zaczęłaby ona unosić nas w powietrze. Sama jedna mogłaby więc napędzać nasze wehikuły.
Komora oscylacyjna posiada potencjał aby już wkrótce stać się jednym z najważniejszych urządzeń technicznych naszej cywilizacji. Jej zastosowania mogą być wszechstronne. Począwszy od akumulatorów energii o obecnie trudnej do wyobrażenia pojemności (np. komora o wielkości kostki do gry będzie w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na energię ogromnych miast czy fabryk), poprzez urządzenia napędowe
jakie umożliwią szybowanie w przestrzeni naszych wehikułów, osób, budynków a nawet mebli, a skończywszy na wypełnianiu funkcji prawie wszystkich naszych obecnych urządzeń przetwarzających energię, takich jak latarka, grzejnik, silnik spalinowy, itp.
Znaczenie komory oscylacyjnej dla naszej sfery technicznej będzie mogło być tylko porównane do znaczenia komputerów dla naszej sfery intelektualnej. Niniejsza monografia omawia owe nadchodzące właśnie na Ziemię magnetyczne urządzenia naszej przyszłości. Główną uwagę skupia przy tym na urządzeniach napędowych dla wehikułów latających i na najrózniejszych następstwach ich
wynalazczości, rozwoju i istnienia.
Z kolei niniejszy tom prezentuje wstęp do tych magnetycznych urządzeń naszej przyszłości, koncentrując się na filozoficznych następstwach istnienia owych napędów. Interpretuje więc on wskazania Tablicy Cykliczności. Wskazuje generalne rodzaje napędów jakich niedługie pojawienie się na Ziemi tablica ta przewiduje. Ostrzega też przed najróżniejszymi skutkami jakie wiążą się z istnieniem tak zaawansowanych napędów. Zarówno ten tom, jak i cała niniejsza monografia, reprezentują więc opracowania źródłowe dla wszystkich tych którzy zechcą zapoznać się z napędami magnetycznymi urządzeń latających w celach badawczych, wynalazczych, czy po prostu aby poszerzyć swoje horyzonty.
= > tom 1 przegląd